Historia parafii

 KRÓTKI RYS HISTORYCZNY

Fundatorem budowy była wspólnota Kościoła Nowej Jerozolimy (Swedenborgianie). Postanowili wybudować szkołą i seminarium misyjne. Architekt Edward Welch zaprojektował skrzydło północne, którego budową rozpoczęto w roku 1852. Posuwała się ona powoli i z przerwami ze wzglądu na brak funduszów. W roku 1865 nowi architekci Finch Hill & Paraire zaplanowali kościół i skrzydło południowe. Budową domu zakończono w ciągu dwóch lat, ale kościół całkowicie ukończono dopiero w roku 1879. Kolegium to nigdy sią nie rozwinęło się tak jak planowano (w czasach "rozkwitu" ilość uczniów siągala zaledwie sześciu osób).Budynek okazał sią zbyteczny.


W roku 1930 kościół przy 2 Devonia Road został nabyty przez Polską Misją Katolicką w Anglii i Walii. Aktu poświęcenia i oddania kościoła do polskiego użytku dokonał Prymas Polski August Kardynał Hlond w dniu 12 października 1930 roku. W cza­sie II wojny Światowej był "domem" Rządu RP na Uchodźctwie, i, wraz z przyległym budynkiem przy 4 Devonia Road, służył dachem nad głową wielu polskim żołnierzom. W latach powojennych stał sią kościołem parafialnym dla Polaków zamieszkałych w północnym Londynie. Zbudowany jest w stylu gotyku kolegiackiego. Zachodnia - frontowa fasada pokryta jest wapieniem z Kentu i ozdobiona kamieniem ciosowym. Posiada łukiem zakończoną bramę, prowadzącą do kruchty, nad nią wielkie gotyckie okno, a po bokach wieże schodowe zakończone pinaklami. Fasady boczne budynku są również ozdobione kamieniem ciosowym.

NAWA GŁÓWNA

Kościół składa się z wysokiej prostokątnej nawy, z galerią organową od strony zachodniej. Wnętrze jest wyłożono kamieniem wapiennym i pokryte żebrowanym drewnianym sufitem. Najbardziej godnymi uwagi są witraże wykonane w czasie Drugiej Wojny Światowej przez polskiego artystą, w owym czasie żołnierza służby czynnej, profe­sora Adama Bunscha (szkoła Mehoffera i Wyspiańskiego). Przedstawiają one sceny ilustrujące zmagania Polaków, w walce o swoją suwerenność.

Witraż Królowej Pokoju

Witraż Królowej Pokoju

Maryja swoim opiekuńczym płaszczem ogarnia uciekających się pod Jej opieką polskich uchodźców - ofiary wojny.

Witraż św. Andrzeja Boboli

(poświęcony Ziemiom Wschodnim - "utraconym"), który zakonnikowi w Wilnie, "objawia" iż po "wielkiej wojnie" Polska odzys­ka, utraconą przez rozbiory, niepodległość.

Witraż bł. Czesława

 Witraż bł. Czesława

(poświęcony Ziemiom Zachodnim - "odzyskanym"), wstawiającego sią w obronie, oblężonego w XIII w. przez Tatarów. Wrocławia.

Prezbiterium

W prezbiterium znajduje się, wykonana w kamie­niu z Caen, oryginalna (nieco przerobiona) nastawa ołtarzowa, projektu Alexandra Payne. Stanowi ona "obramowanie" dla tabernakulum, obrazu Ostatniej Wieczerzy, również autorstwa Adama Bunscha i obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej pędzla Marii Mańkowskiej, otoczony wotami (głównie w postaci odznaczeń wojennych). Wśród nich wyszczególnić należy posrebrzanego orla nad obrazem (dar Prezydenta W. Raczkiewicza) oraz umieszczoną pod obrazem szablą (wotum Generała W. Sikorskiego). Zwieńczeniem jest nisza z rzeźbą Chrystusa, oraz rozeta Dobrego Pasterza.

BOCZNA KAPLICA

Łukowe otwarcia w ścianie południowej kościoła prowadzą z nawy głównej do nisko sklepionej bocznej kaplicy (kiedyś klasy szkolnej) poświęconej Polskim Siłom Zbrojnym na Zachodzie. Historią polskiego żołnierza w czasie ostatniej wojny odczytujemy ponownie z umieszczonych tutaj witraży (zaczynając od strony prawej).

Witraż formacji Polskich Sił Zbrojnych

 
i tych co "bez praw za Polski prawa" walczyli z modlitwą "Przed Twe ołtarze..." na ustach.

Witraż Matki-Polki

wiodącej swe dziecko, na wzór cierpiącego Chrystusa, po "drodze krzyżowej" historii.

Witraż żołnierza II Rzeczpospolitej

poko­nanego w kampanii wrześniowej, przekazującego "sztandar walki" żołnierzowi poza granicami Kraju.

Witraż dobrze spełnionego obowiązku

gdzie żołnierz Brygady Pancernej oddaje aniołowi sztandar po zakończeniu kampanii wojennej.

Witraż św. Kazimierza

(we frontowej ścianie kaplicy) przypomina początki Polskiej Misji Katolickiej, która pierwotnie (przez 7 lat) była misją polsko-litewską.